سي و نهمين سالروز مرگ فروغ فرخزاد

بهمن ماه ۱۳۴۵ فروغ در تصادف رانندگی در جاده دروس- قلهک جان باخت. بزرگترین زن شاعر ایرانی که بعید می دانم هرگز جایگزینی پیدا کند. شاعری که تک تک کلماتش بیانگر زن بودنش بودند. حرف زیادی در مورد فروغ نمی توان گفت. اشعارش گویای همه چیز هستند

به آفتاب سلامي دوباره خواهم داد

به جويبار كه در من جاري بود

به ابرها كه فكرهاي طويلم بودند

به رشد دردناك سپيدارهاي باغ كه با من

از فصل هاي خشك گذر مي كردند

به دسته هاي كلاغان كه عطر مزرعه هاي شبانه را

براي من به هديه مي آوردند

به مادرم كه در آينه زندگي مي كرد و شكل پيري من بود

و به زمين كه شهوت تكرار من درون ملتهبش را

از تخمه هاي سبز مي انباشت

سلامي دوباره خواهم داد

مي آيم مي آيم مي آيم با گيسويم : ادامه بوهاي زير خاك

با چشمهايم : تجربه هاي غليظ تاريكي

با بوته ها كه چيده ام از بيشه هاي آن سوي ديوار

مي آيم مي آيم مي آيم و آستانه پر از عشق مي شود

و من در آستانه به آنها كه دوست مي دارند

و دختري كه هنوز آنجا در آستانه پرعشق ايستاده

سلامي دوباره خواهم داد

فروغ اگر زنده بود اکنون ۷۱ ساله بود. اگر کمی بیشتر زندگی می کرد تا چه اندازه آثار جاودانه از خود به جای می گذاشت؟
یادش گرامی باد