معصومه سیحون نقاش و قدیمی ترین زن گالری دار ایران بر اثر خونریزی مغزی در تهران در گذشت.
خانم سیحون (منیر نوشین) حدود نیم قرن به فعالیت هنری مشغول بود و نقش برجسته ای در معرفی استعدادهای هنری ایران داشت و هنرمندانی نظیر ژازه طباطبایی، حسین زنده رودی، مسعود عربشاهی و علیرضا اسپبهد، مکرمه قنبری و دیگران را معرفی کرد.
خانم سیحون در سال ۱۳۱۳ در رشت متولد شد و سالهای کودکی را در رشت و شاهی (بهشهر فعلی) گذراند. پدرش کارمند راه آهن بود و در دوران کودکی مدتی پدرش به اهواز منتقل شد و خانم سیحون نیز سالیانی در آنجا زندگی کرد.
ظاهرا دانش آموز درسخوانی نبود و خودش تعریف کرده که از بچگی به نقاشی علاقمند بود اما نمی داند چرا و چگونه با نقاشی آشنا شد. خودش گفته که در دوره دبستان در اهواز حتی برای معلم ها سفارشی نقاشی می کشیده است.
بعد از ده سال زندگی در اهواز، خانواده سیحون به تهران نقل مکان می کنند و او سالهای پایان دبیرستان را در تهران گذراند. خانواده اش دوست داشتند پزشک شود اما او در کنکور دانشکده هنرهای زیبا قبول شد.
تا این زمان نامی از سیحون در میان نیست و منیر نوشین جوان پر انرژی و تازه واردی است که در رشته نقاشی در دانشگاه پذیرفته شده است. او در دانشگاه با هوشنگ سیحون آشنا می شود که رئیس دانشکده است. این دو خیلی زود به هم دل می بازند و از آن پس، او با نام معصومه سیحون به جامعه هنری معرفی می شود.
هوشنگ سیحون در معماری، نقاشی و مجمسه سازی چیره دست بود و همسرش را نیز به نقاشی کردن تشویق می کرد. از سیحون به عنوان مرد بناهای ماندگار یاد می شود و بناهایی نظیر آرامگاه خیام، کمال الملک و بوعلی سینا تنها نمونه هایی از فعالیت های گسترده وی به شمار می رود.
گالری سیحون یکی از اولین گالری های هنری ایران با همکاری این دو در سال ۱۳۴۵ افتتاح شد و خانم سیحون در تمام این سالها آن را حفظ کرد. او در بزرگداشتی که در سال ۱۳۸۳ از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای او برگزار شده بود، گفت که امیدوار است بعد از او پسرش نادر این گالری را اداره کند.
او در همان برنامه گفت که "تمام زندگی من در این نگارخانه (گالری) خلاصه می شود. این جا سالهای سال است هنرمندانی چون، سهراب سپهری، حسین زنده رودی، پرویز تناولی، کیانوش معتقدی، بهزاد اژدری و ایرج شافعی رفت و آمد داشته و دارند."
1 comments:
hello hello, khoobi?
Post a Comment