امروز سيزده بدرست و من كه به شخصه قطعا توي خونه مي مونم! چون اصولا از پارك و پيك نيك و شلوغي بدم مياد. اما به هر حال اين سنت از قرون پيش به ما رسيده و من هم خيلي به تمام سنت هاي كشورم احترام مي گذارم و دوستشون دارم. براي همين هم تاريخچه كوچكي از اون رو براتون نوشتم
از نظر مردم باستان هر چقدر"7" عددي مقدس و محترم بود،"13" عدد نحس و نامباركي تلقي مي‌شد. ايراني‌ها براي اين‌كه اين بديمني را از خود دور كنند از چند صد سال پيش قرار گذاشتند كه اولين روز"13" از سال جديد به دشت و صحرا بروند، سبزه‌هايي را كه در هفت‌سين گذاشته بودند در آبي بيندازند و آن‌قدر شادي و جست‌وخيز كنند تا نحسي روز سيزده از آنها دور شود. معروف‌ترين رسم سيزده بدر پس از به آب سپردن سبزه‌ها، گره زدن دو سبزه به همديگر است. اين دو سبزه را تمثيلي از پيوند يك زن و مرد جوان مي‌دانند. به همين دليل مادربزرگ‌ها جوان‌ها و بخصوص دختران جوان را به گره زدن سبزه‌ها تشويق مي‌كنند. اين رسم به آيين زرتشتي بازنمي‌گردد بلكه مربوط به باورهاي مردمان آريايي است كه پيش از زرتشت در سرزمين ايران زندگي مي‌كردند. (البته من با وجودي كه به آريايي بودن خودم افتخار مي كنم اما به مجرد بودن هم افتخار مي كنم و مي گم من اين رسم رو دوست ندارم!!!)
روز سيزدهم فروردين مانند شب آخرين چهارشنبة سال اهميت ويژه‌اي دارد. اگر با چهارشنبه‌سوري به استقبال نوروز مي‌رويم، با سيزده بدر نوروزمان را بدرقه مي‌كنيم. نوروز كه مراسمش محفلي خانوادگي دارد، با دو حركت اجتماعي و عمومي از خانه‌ها به خارج راه مي‌يابد، با دو آيين سنتي كه نشان از همبستگي جمعي دارند
به يك دليل من هرگز سيزده بدر رو دوست نداشتم: چون هميشه فرداش يا بايد سر كار مي رفتم مدرسه
از نظر مردم باستان هر چقدر"7" عددي مقدس و محترم بود،"13" عدد نحس و نامباركي تلقي مي‌شد. ايراني‌ها براي اين‌كه اين بديمني را از خود دور كنند از چند صد سال پيش قرار گذاشتند كه اولين روز"13" از سال جديد به دشت و صحرا بروند، سبزه‌هايي را كه در هفت‌سين گذاشته بودند در آبي بيندازند و آن‌قدر شادي و جست‌وخيز كنند تا نحسي روز سيزده از آنها دور شود. معروف‌ترين رسم سيزده بدر پس از به آب سپردن سبزه‌ها، گره زدن دو سبزه به همديگر است. اين دو سبزه را تمثيلي از پيوند يك زن و مرد جوان مي‌دانند. به همين دليل مادربزرگ‌ها جوان‌ها و بخصوص دختران جوان را به گره زدن سبزه‌ها تشويق مي‌كنند. اين رسم به آيين زرتشتي بازنمي‌گردد بلكه مربوط به باورهاي مردمان آريايي است كه پيش از زرتشت در سرزمين ايران زندگي مي‌كردند. (البته من با وجودي كه به آريايي بودن خودم افتخار مي كنم اما به مجرد بودن هم افتخار مي كنم و مي گم من اين رسم رو دوست ندارم!!!)
روز سيزدهم فروردين مانند شب آخرين چهارشنبة سال اهميت ويژه‌اي دارد. اگر با چهارشنبه‌سوري به استقبال نوروز مي‌رويم، با سيزده بدر نوروزمان را بدرقه مي‌كنيم. نوروز كه مراسمش محفلي خانوادگي دارد، با دو حركت اجتماعي و عمومي از خانه‌ها به خارج راه مي‌يابد، با دو آيين سنتي كه نشان از همبستگي جمعي دارند
به يك دليل من هرگز سيزده بدر رو دوست نداشتم: چون هميشه فرداش يا بايد سر كار مي رفتم مدرسه
